سازمان صنایع دستی ایران

یا یه جایی میخوندم یا یه نفر برام میگفت بهترین روش تخریب فرد یا موضوعی دفاع و حمایت بد از اون موضوع هست همون جریان دشمن دانا و دوست نادان.

این سازمان صنایع دستی ایران هم همین لطف رو در حق هنرهای سنتی ما کرده و چنان گند زده به صنایع دستیمون که آدم از یه فرسنگی هم می تونه کار ایران رو از کار بقیه کشورها تشخیص بده. دیروز رفته بودم نمایشگاهی که از آثار سنتی کشورهای مختلف تو زمینه مذهبی ترتیب داده بودن والا این چینیها که همه دنیا متهمشون می کنن که کار بی کیفیت تقلبی به بازار میدن کارهایی که از رو کارهای ما زده بودن خیلی جالبتر و با کیفیت تر بود. شما خودتون عمق فاجعه رو حدس بزنین.

 هنوز هم که هنوز تو کشورهای اروپایی مثل ایتالیا اتحادیه هایی تو هر زمینه رو فعالیتهای هنریشون مثل جواهر سازی مجسمه سازی کارهای شیشه و غیره نظارت دقیق میکنه و هرکسی اجازه نداره با هر سطح توانایی وارد این حرفه ها بشه. اونوقت اینجا چی؟ چیزی که ما سالها داشتیم و هنر آموزی برا خودش سیر و سلوکی داشت به یمن همین سازمان کذایی تبدیل شده به یه سری کلاسهایی که هر ننه قمری میاد توش تدریس میکنه و یه مشت بیکارهم می آن بعد یه دوره احساس استادی بهشون دست می ده و تشریف می برن آثارشون رو ارائه می کنن به بازار. بقیه داستان هم که ناگفته پیداست. بعد هم یه عده میان داد از غربزدگی و به ابتذال کشیده شدن ارزشها میکنن.

یکی نیست از ما بپرسه ما چی کار داریم با خودمون می کنیم؟